Αυτό που ζητούν οι εργαζόμενοι είναι, καλύτερες συνθήκες εργασίας, πολύ καλύτερους μισθούς, σωστά ωράρια, συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας «ώστε να μπορέσει σιγά σιγά ο κόσμος να αρχίζει να επιστρέφει στο κλάδο». Όσο για εργαζόμενους που έρχονται από άλλα μέρη της χώρας, να μένουν σε χώρους με ανθρώπινες συνθήκες «και να μην βλέπουν κοινόβια, να μην βλέπουν τριτοκοσμικές καταστάσεις και να φεύγουν νύχτα με το πρώτο καράβι». Ενημερώνει τέλος, πως, επίκειται συνάντηση με σερβιτόρους και ξενοδοχοϋπαλλήλους προκειμένου να γίνουν προτάσεις για τη σύμβαση εργασίας.
Γιώργος Καρανάσιος, πρόεδρος Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Σερβιτόρων Κω: «Είναι απάνθρωπο αυτό που ζητάνε»
«Να δουλεύει ένας εργαζόμενος 10 ώρες 7 ημέρες την εβδομάδα»
«Να είναι σίγουρος ο ΣΕΠΕ και όλοι οι υπόλοιποι και οι εργαζόμενοι κυρίως, ότι η συλλογική σύμβαση θα υπογραφεί με βάση τα συμφέροντα των εργαζόμενων»
«Δεν είναι δικό μας λάθος ότι υπάρχει έλλειψη εργαζομένων και δεν θα επωμιστούμε εμείς αυτή την έλλειψη πάνω στις πλάτες μας, όσοι έχουμε μείνει»
«Δεν νιώθουμε τόσο περήφανοι όταν βλέπουμε ένα σωματείο που εκπροσωπεί εργαζόμενους και μάλιστα από ένα τόσο μεγάλο κλάδο, να περηφανεύεται ότι έχει υπογράψει σύμβαση η οποία δίνει το δικαίωμα σε κάποιον εργαζόμενο να δουλεύει εφτά στα εφτά»
«Οι ανάγκες είναι μεγάλες στο κλάδο μας, όμως η ζωή μας είναι μία και μοναδική. Όλα αυτά τα χρόνια πληρώνουμε εμείς οι εργαζόμενοι αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Ο κόσμος πάει μπροστά και θα έπρεπε σήμερα στον κόσμο που ζούμε και τη ζωή που κάνουμε, να δουλεύουμε πολύ λιγότερο και μπορούμε να δουλεύουμε πολύ λιγότερο. Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να δουλεύει πολύ λιγότερο και να παράγει πολλά περισσότερα. Όμως τα κέρδη από ό,τι φαίνεται πιέζουν, πρέπει να βγουν κάποιοι αριθμοί, αλλά δεν θα την πληρώσουμε εμείς»
«Καταλαβαίνω ότι ο ΣΕΠΕ πιέζεται χρονικά, αλλά δεν είναι δικό μας το φταίξιμο, δεν νομοθετούμε εμείς, δεν είμαστε κυβέρνηση - Να είναι σίγουρος ο ΣΕΠΕ και όλοι οι υπόλοιποι και οι εργαζόμενοι κυρίως, ότι η συλλογική σύμβαση θα υπογραφεί με βάση τα συμφέροντα των εργαζόμενων»
«Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και με αυτά που ζητάνε οι εργοδότες ή οι εστιάτορες ή οι ξενοδόχοι, του χρόνου οι θέσεις οι κενές θα είναι ακόμα περισσότερες»
«Εμείς το λέμε ξεκάθαρα. Αυτοί λένε τα κέρδη τους, κι λέμε οι ζωές μας. Και νομίζω ότι η ζωή του καθενός δεν μπορεί να κοστολογηθεί με τίποτα και με κανένα αριθμό»
«Για αυτούς που έρχονται από άλλα μέρη της Ελλάδας, να υπάρχουν ανθρώπινες συνθήκες. Να μην βλέπουν κοινόβια, να τριτοκοσμικές καταστάσεις και να φεύγουν νύχτα με το πρώτο καράβι»
Χρόνο με το χρόνο, ο αριθμός των εργαζόμενων που λείπουν από τον χώρο του τουρισμού (ξενοδοχεία και εστίαση), αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Σύμφωνα με υπολογισμούς, οι κενές θέσεις εργασίας σε πανελλαδικό επίπεδο, αγγίζουν τις 80.000!!! Για παράδειγμα, στην Κω, όπως αναφέρει ο ΣΕΠΕ Κω, λείπουν περίπου 1.000 εργαζόμενοι για περίπου 300 επιχειρήσεις εστίασης. Κάτι αντίστοιχο, πιθανόν, να ισχύει και για τα ξενοδοχεία.
Το θέμα έχει συζητηθεί τόσο με την Ένωση Ξενοδόχων Κω όσο και με τον ΣΕΠΕ Κω. Σε αδρές γραμμές, η θέση της Ένωσης Ξενοδόχων Κω είναι πως, οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν εάν θέλουν να εργάζονται περισσότερο ή όχι, υποστηρίζοντας πως οι συνθήκες εργασίας και οι οικονομικές τους απολαβές
έχουν βελτιωθεί. Ο δε ΣΕΠΕ Κω, μιλά για συνεννόηση μεταξύ των δυο πλευρών, για «να προστατεύσουν από κοινού τον βασικό τους πλουτοπαραγωγικό πόρο, τον τουρισμό» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Σερβιτόρων Κω Γιώργος Καρανάσιος, σε συνέντευξή του στον «Σ» μιλά για το θέμα, σχολιάζει τη συλλογική σύμβαση της Ρόδου, περιγράφει την κατάσταση από την πλευρά των εργαζόμενων, ενώ μας ενημερώνει πως, οι θέσεις του Σωματείου και οι προτάσεις του για τη συλλογική σύμβαση εργασίας θα ανακοινωθούν την ερχόμενη εβδομάδα, αφού προηγηθεί συνάντηση με σερβιτόρους και ξενοδοχοϋπαλλήλους.
«Εμείς λέμε ότι, αυτή τη στιγμή το πράγμα πρέπει να αλλάξει. Να υπάρχουν καλύτερες συνθήκες εργασίας, να υπάρχουν πολύ καλύτεροι μισθοί, να υπάρχουν σωστά ωράρια ώστε να μπορέσει σιγά σιγά ο κόσμος να αρχίζει να επιστρέφει στο κλάδο και να κοιτάει το κλάδο με διαφορετικό μάτι. Να υπάρχουν συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στο κλάδο. Να υπάρχει για αυτούς που έρχονται από άλλα μέρη της Ελλάδας να μείνουν εδώ, ανθρώπινες συνθήκες στα σπίτια. Να έρχονται οι άνθρωποι και να μην βλέπουν κοινόβια, να μην βλέπουν τριτοκοσμικές καταστάσεις και να φεύγουν νύχτα με το πρώτο καράβι» δηλώνει, ενώ προειδοποιεί πως, «αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση με αυτά που ζητάνε οι εργοδότες ή οι εστιάτορες ή οι ξενοδόχοι, του χρόνου οι θέσεις οι κενές θα είναι ακόμα περισσότερες».
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ: Κύριε Καρανάσιε, κατ’ αρχάς θα ήθελα ένα σχόλιο για την περίφημη, όπως ονομάζεται, «Σύμβαση της Ρόδου».
Γ.Κ.: Να σας πω ότι περιμέναμε περισσότερες λεπτομέρειες γι αυτή τη περιβόητη Σύμβαση της Ρόδου. Παρ' όλα αυτά εμείς δεν νιώθουμε τόσο περήφανοι όταν
βλέπουμε ένα σωματείο που εκπροσωπεί εργαζόμενους και μάλιστα από ένα τόσο μεγάλο κλάδο, να περηφανεύεται ότι έχει υπογράψει σύμβαση η οποία δίνει το δικαίωμα σε κάποιον εργαζόμενο να δουλεύει εφτά στα εφτά. Νομίζω ότι είναι αυτές οι καταστάσεις που μας φτάσανε σε αυτό το σημείο σήμερα που να λέμε ότι ο κλάδος πλέον δεν έχει εργαζόμενους και ότι έχουμε μεγάλη έλλειψη. Θεωρούμε ότι σήμερα, ναι μεν οι ανάγκες είναι μεγάλες στο κλάδο μας, όμως η ζωή μας είναι μία και μοναδική. Όλα αυτά τα χρόνια πληρώνουμε εμείς οι εργαζόμενοι αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Ο κόσμος πάει μπροστά και θα έπρεπε σήμερα στον κόσμο που ζούμε και τη ζωή που κάνουμε, να δουλεύουμε πολύ λιγότερο και μπορούμε να δουλεύουμε πολύ λιγότερο. Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να δουλεύει πολύ λιγότερο και να παράγει πολλά περισσότερα. Όμως τα κέρδη από ό,τι φαίνεται πιέζουν, πρέπει να βγουν κάποιοι αριθμοί, αλλά δεν θα την πληρώσουμε εμείς.
Ερ: Έβγαλε σχετικό δελτίο τύπου ο ΣΕΠΕ Κω και αναφέρει μεταξύ άλλων ότι, καλεί το σωματείο εργαζομένων της Κω σε συνέχιση του διαλόγου, με στόχο μια κοινή, ισότιμη, τοπική συμφωνία, προσαρμοσμένη στις συνθήκες και τις ανάγκες της κοινωνίας μας.
Γ.Κ.: Καταλαβαίνω ότι ο ΣΕΠΕ πιέζεται χρονικά, αλλά δεν είναι δικό μας το φταίξιμο, δεν νομοθετούμε εμείς, δεν είμαστε κυβέρνηση. Έχουμε βρεθεί με τον ΣΕΠΕ ήδη, έχουμε μιλήσει και τηλεφωνικά, όπως είχαμε και μια επικοινωνία με τους ξενοδόχους της Κω. Τους είπαμε ότι, θα τους ενημερώσουμε για τη συλλογική σύμβαση, αφού πρώτα ενημερώσουμε τα μέλη μας και βρεθούμε με τους εργαζόμενους. Όταν, δηλαδή, είμαστε κι εμείς έτοιμοι και θα πάρουμε τις αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε. Να είναι σίγουρος ο ΣΕΠΕ και όλοι οι υπόλοιποι και οι εργαζόμενοι κυρίως, ότι η συλλογική σύμβαση θα υπογραφεί με βάση τα συμφέροντα των εργαζόμενων.
Ερ: Πότε θα συναντηθείτε με τους εργαζόμενους;
Γ.Κ.: Ήδη ετοιμάζουμε να βγάλουμε ανακοίνωση μέσα στην επόμενη εβδομάδα που έρχεται. Θα καλέσουμε τους σερβιτόρους και μετά θα κάνουμε συνάντηση και με τους ξενοδοχοϋπαλλήλους για να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας για να βγει η συλλογική σύμβαση.
Ερ: Η πρότασή σας ποια θα είναι;
Γ.Κ.: Η πρότασή μας είναι αυτή που ήταν πάντα. Εμείς λέμε ότι, οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν το ρεπό τους. Ο ΣΕΠΕ λέει να πάμε 7 στα 7 κι εμείς μετράμε μέχρι αυτή τη στιγμή 4 νεκρούς εργαζόμενους στον κλάδο μας. Ακόμα δεν ξεκίνησε η σεζόν και μετράμε στο νησί μας ένα νεκρό εργαζόμενο στον κλάδο μας. Σε εργαζόμενους στον κλάδο μας, όταν τελειώνει η σεζόν, ξεκινάνε τα μυοσκελετικά προβλήματα, ξεκινάνε τα προβλήματα υγείας, τα δίνουμε όλοι στους γιατρούς και μας ζητάνε να βάλουμε πλάτη, να δουλέψουμε όλη τη σεζόν χωρίς ρεπό, χωρίς ανάπαυση, με 10ωρα και κάνοντας ένα άτομο τη δουλειά για πέντε ανθρώπους. Αυτό μας ζητάνε αυτή τη στιγμή οι εργοδότες και εμείς λέμε ότι σαν εργαζόμενοι δεν μπορούμε να το δεχτούμε. Δεν είναι δικό μας λάθος ότι υπάρχει έλλειψη εργαζομένων και δεν θα επωμιστούμε εμείς την έλλειψη εργαζομένων πάνω στις πλάτες μας αυτή τη στιγμή, όσοι έχουμε μείνει πίσω δηλαδή. Και να είστε σίγουρη ότι, με αυτή την κατάσταση, αν συνεχιστεί, και με αυτά που ζητάνε οι εργοδότες ή οι εστιάτορες ή οι ξενοδόχοι, του χρόνου οι θέσεις οι κενές θα είναι ακόμα περισσότερες.
Ερ: Πώς πιστεύετε ότι πρέπει να καλυφθεί το κενό της έλλειψης εργαζόμενων;
Γ.Κ.: Τα κενά είναι τεράστια, δεν λύνονται με μια κουβέντα. Δεν μπορούμε να σας πούμε ότι ξέρετε κάτι, λύστε το αυτή τη στιγμή με αυτό το μαγικό τρόπο. Δεν το δημιουργήσαμε εμείς οι εργαζόμενοι αυτό. Δημιουργήθηκε από μια σειρά πραγμάτων και αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή γύρω μας, το σύστημα αυτό που ζούμε και λέγεται καπιταλισμός. Εμείς το λέμε ξεκάθαρα. Αυτοί λένε τα κέρδη τους, κι λέμε οι ζωές μας. Και νομίζω ότι η ζωή του καθενός δεν μπορεί να κοστολογηθεί με τίποτα και με κανένα αριθμό. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι, αυτή τη στιγμή το πράγμα πρέπει να αλλάξει. Να υπάρχουν καλύτερες συνθήκες εργασίας, να υπάρχουν πολύ καλύτεροι μισθοί, να υπάρχουν σωστά ωράρια ώστε να μπορέσει σιγά σιγά ο κόσμος να αρχίζει να επιστρέφει στο κλάδο και να κοιτάει το κλάδο με διαφορετικό μάτι. Να υπάρχουν συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στο κλάδο. Να υπάρχει για αυτούς που έρχονται από άλλα μέρη της Ελλάδας να μείνουν εδώ, ανθρώπινες συνθήκες στα σπίτια. Να έρχονται οι άνθρωποι και να μην βλέπουν κοινόβια, να μην βλέπουν τριτοκοσμικές καταστάσεις και να φεύγουν νύχτα με το πρώτο καράβι. Όλα αυτά, εάν αλλάξουν, τότε θα δούμε αποτέλεσμα, διαφορετικά δεν θα δούμε αποτέλεσμα ζητώντας από τους εργαζόμενους να δουλέψουν 7 μέρες στις 7. Αυτό είναι απάνθρωπο που ζητάνε. Μας λένε ότι υπάρχουν εργαζόμενοι που θέλουν να το κάνουν. Το κάνουν για καθαρή επιβίωση. Αλλά είναι απάνθρωπο αυτό να το ζητάμε από ένα εργαζόμενο σήμερα, να βάλει πλάτη και να δουλεύει 10 ώρες 7 στα 7. Δεν νομίζω κανένας να έβαζε το ίδιο του το παιδί, έναν συγγενή του, να το κάνει αυτό. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα στο κλάδο της εστίασης που μπορούμε να τα δώσουμε και να δείξουμε ότι και πριν υπήρχε το 5θήμερο και το 40ωρο. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Απλά ζητιέται αυτή τη στιγμή από κάποιους να καταργηθεί γιατί δεν υπάρχουν εργαζόμενοι στο κλάδο. Μα δεν λύνεται το πρόβλημα δίνοντάς μου εμένα, που είμαι εργαζόμενος στο κλάδο να κάνω τη δουλειά 5 ανθρώπων. Δεν λύνεται με αυτόν τον τρόπο. Λύνεται με το να γίνουν καλύτερες οι συνθήκες εργασίας, υγιεινής και ασφάλειας, ώστε ο εργαζόμενος να μπορεί να βγάζει αυτά που πρέπει να βγάλει για να ζήσει, να υπάρχει ασφάλεια και να γυρνάει στο σπίτι του, στην οικογένειά του και στα παιδιά του. Έτσι θα αλλάξουν τα πράγματα. Μαγικά με ένα ραβδάκι δεν θα αλλάξουν. Και κάτι ακόμα. Με αυτά που γράφουν κάποιοι, εμμέσως πλην σαφώς, αφήνουν αιχμές ώστε να μην υπάρχουν και τα σωματεία και ιδιαίτερα τα ταξικά σωματεία, γιατί κάποια εξυπηρετούν εργοδότες. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι, τα ταξικά σωματεία υπάρχουν, θα συνεχίσουν να υπάρχουν και είναι επιτακτική η ανάγκη να υπάρχουν για να μην υπάρχουν τέτοιες απόψεις οι οποίες θέλουν τους εργαζόμενους στα κάτεργα. Δεν θα τους αφήσουμε να περάσει αυτό.
ΠΗΓΗ:ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
