Ο προγραμματισμός της δημοτικής αρχής και η υλοποίηση των στόχων της μάλλον προκαλεί εκνευρισμό στον κ. Κυρίτση, διότι αναδεικνύουν την αδιαφορία και ανικανότητα του, στις δύο θητείες του, να αφήσει κάτι χρήσιμο στον τόπο μας. Μια τέτοια περίπτωση είναι η σημερινή ειρωνική ανακοίνωσή του. Προφανώς δεν τον ενόχλησε ο χρόνος συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής αλλά το θέμα

που την απασχόλησε. Δηλαδή η αξιοποίηση του κτηρίου που δώρισε στο Δήμο Κω η Ελληνική Εταιρεία ΩΡΥΛΑ το 2006, με σοβαρή και αποτελεσματική προσπάθεια του τότε Δημάρχου Μιλτιάδη Φάκκου, λίγο πριν τη λήξη της θητείας του, στον οποίο επέβαλλε μάλιστα να πληρώσει από την τσέπη του τα εισιτήρια μετάβασης στη Θεσσαλονίκη, όπου πήγε να υπογράψει το συμβόλαιο παραχώρησης, αυξάνοντας την περιουσία του Δήμου. Τι να πει και τι να σχολιάσει κανείς, για τις τότε ντροπιαστικές και εκδικητικές πράξεις του κ. Κυρίτση ή για τις σημερινές ανακοινώσεις του; Η ουσία, που απασχολεί τη δημοτική αρχή και τους συνδημότες μας, είναι ότι το κτίριο ΩΡΥΛΑ, ένα κόσμημα αρχιτεκτονικής σύλληψης, ευρισκόμενο στον ευρύτερο χώρο του Διεθνούς Ιπποκρατείου Ιδρύματος, μπαίνει σε τροχιά αξιοποίησης. Αυτό κλήθηκε να ψηφίσει η Οικονομική Επιτροπή, αμέσως μόλις ο Δήμος μας έλαβε τη

βεβαίωση έγκρισης σκοπιμότητας για την υλοποίηση της πρότασης από την «Επιτροπή 2021»,την κατάθεση πρότασης χρηματοδότησης για την αξιοποίηση του κτηρίου, με θέμα: «Ψηφιακός εκθεσιακός χώρος ΩΡΥΛΑ: Από τον Ιπποκράτη στη σύγχρονη ιατρική και

στον ισορροπημένο τρόπο ζωής» με προϋπολογισμό ύψους 821.094€. Η ανακοίνωσή τους δείχνει και την ανεκδιήγητη μικροψυχία τους. Για 15 χρόνια δεν τους απασχόλησε το κτήριο, ως περιουσία των Κώων. Δεν ήταν ΑΒΙΚΩ ίσως για να ξεπουληθεί και αυτό. Σήμερα, τους πονά που αυτή η δημοτική αρχή προσπαθεί να το αναδείξει σε ψηφιακό Μουσείο, συνδέοντας το με τον Ιπποκράτη. Τους πονά γιατί δεν έχουν το ελάχιστο όραμα. Ενοχλούνται που αυτή η δημοτική αρχή σχεδιάζει με τεκμηρίωση και πειθώ. Αισθάνονται άσχημα γιατί νέοι άνθρωποι ανοίγουν πολιτική ατζέντα, διεκδικούν, παλεύουν, επιτυγχάνουν. Τώρα φωνασκούν. Ίσως από τύψεις. Ίσως γιατί βλέπουν ότι ο Δήμος μας δουλεύει. Εν κατακλείδι, ας αποφασίσουν. Είτε θα απονέμουν τα όπως συχνά πράττουν, στην αρμόδια αντιδήμαρχο χρηματοδοτούμενων έργων, είτε θα περιορίζονται σε τέτοιες μικρόψυχες τακτικές. Η διεκδίκηση χρηματοδοτήσεων είναι μια διαρκής πρόκληση με μάχες και νίκες, κάθε φορά που αυτό καθίσταται εφικτό.

 

Γραφείο Τύπου