Καρδάμαινα 28-11-2020

 

Η έννοια του πολίτη, άρα και του ενεργού πολίτη γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η πολιτική είναι η φροντίδα των κοινών υποθέσεων από τους ίδιους τους πολίτες. Θεωρούσαν μάλιστα άχρηστο και ανεύθυνο όποιον πολίτη δεν συμμετείχε στα κοινά, δηλαδή δεν ενδιαφερόταν για τα ζητήματα της πόλης του. (Θουκυδίδης, Περικλέους Επιτάφιος). Στις δικές μας μέρες τέτοιοι πολίτες είναι εκείνοι του «δεν βαριέσαι αδερφέ», που είναι απλοί θεατές των γεγονότων και μη συμμέτοχοι στην κοινωνική ζωή. Ωστόσο είναι και οι ίδιοι που από την άνεση του καναπέ κρίνουν τους πάντες και τα πάντα. Αφορμή για την παραπάνω εισαγωγή μου δίνουν κάποιες αποκρουστικές εικόνες που αντικρίζω καθημερινά στο χωριό μου, που θεωρώ ότι προσβάλλουν τον πολιτισμό μας. Δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας, αλλά πιστεύω ότι μας διακρίνει μια πολύχρονη απάθεια και παγερή αδιαφορία για όσες βλάβες, βανδαλισμούς και παράνομες πράξεις συντελούνται σε διάφορα σημεία στην Καρδάμαινα και μάλιστα σε Δημοτική-Κοινοτική περιουσία. Και εξηγούμαι:

 Κάποιοι βάνδαλοι στόλισαν και πάλι με γκράφιτι τους τοίχους και κομμάτι της μαρμάρινης πρόσοψης στο παλιό Δημοτικό Σχολείο της Καρδάμαινας. Δεν έχει κλείσει χρόνος που το κτίριο είχε βαφτεί και καθαριστεί από προηγούμενα γκράφιτι και τα … παιδιά ξαναχτύπησαν! Γιατί όχι, αφού δεν θα τους τιμωρήσει κανείς. Στο συγκεκριμένο χώρο συχνάζουν παιδιά από 6 μέχρι… 20 ετών. Είναι σίγουρο ότι οι ασχήμιες και οι ζημιές θα συνεχίζονται όσο δεν ελέγχεται επισταμένα ο χώρος. Η Δημοτική και μαζί η Κοινοτική Αρχή πρέπει να δίνουν λύσεις σε τέτοια προβλήματα τέτοιες, που που θα διασφαλίζουν την περιουσία τους. Μια καλή λύση που και το χώρο θα διατηρεί ασφαλή αλλά, γιατί όχι, και επικερδή, είναι κατά τη γνώμη μου η γενική ανακαίνιση του διδακτηρίου και των λυόμενων αιθουσών, της περίφραξης, καθώς και του ανοιχτού γηπέδου καλαθοσφαίρισης, (κι εδώ έχει σπάσει κομμάτι του ταμπλό) με νέο τάπητα και μπασκέτες, όπως και του οικήματος που ήταν το Σχολικό Κυλικείο. Να μπουν κάμερες ασφαλείας και να λειτουργήσει ένα κυλικείο. Έτσι θα υπάρχει κάποιος όλες τις ώρες γονείς θα μπορούν να πηγαίνουν εκεί τα παιδιά τους μια και ο χώρος είναι περιφραγμένος. Το κυρίως κτίριο πρέπει, επιτέλους να γίνει πολυχώρος πολιτισμού, γιατί όχι και Μουσειακός χώρος για τα εκθέματα της Αρχαίας Αλάσαρνας, οπότε θα τον επισκέπτονται και τουρίστες με κάποιο εισιτήριο εισόδου. Είναι κρίμα αυτό το μνημείο πολιτισμού να μας αφήνει αδιάφορους και να καταστρέφεται, ενώ μπορεί να αξιοποιηθεί και με όφελος για το Δήμο.

 Δεύτερη ντροπιαστική εικόνα είναι, κι ας στενοχωρήσω κάποιους, η ροή υγρών από διπλανές κατοικίες στην κοίτη του παρακείμενου χειμμάρου, Άγρελλου, σε καθημερινή βάση. Μια εικόνα αποκρουστική, αντιαισθητική, αντιτουριστική τελικά. Η προηγούμενη Δημοτική Αρχή, πολύ σωστά, είχε προβεί σε τσιμεντόστρωση της κοίτης και την είχε καθαρίσει από την πυκνή βλάστηση για να υπάρχει ομαλή ροή του βρόχινου νερού τους χειμερινούς μήνες. Σήμερα, η κοίτη έχει γεμίσει με νέα βλάστηση και μαύρα υγρά από πάνω ως κάτω στη θάλασσα. Εδώ η λύση είναι απλή: να συνδεθούν οι συγκεκριμένες κατοικίες με το αποχετευτικό σύστημα. Μια και είναι η περίοδος που συντάσσεται το τεχνικό πρόγραμμα του επόμενου έτους, θα ήταν καλό να προβλεφθεί κωδικός για την ανακαίνιση του Σχολείου και να υλοποιηθεί η υπάρχουσα μελέτη από εποχής Καποδιστριακού Δήμου σχετικά με την ανάπλαση της περιοχής Άγρελλου. Η ευθύνη για την βελτίωση της εικόνας του χωριού μας αφορά όλους: εξουσία και πολίτες. Επίσης ο Αρχές του τόπου μας οφείλουν να περιφρουρούν και να προστατεύουν τη δημόσια περιουσία από παραβάσεις.

 

Νίκος Ιερομνήμων-Εκπαιδευτικός